Δυσκολίες με τις οποίες μπορώ να βοηθήσω ενήλικες

​

​

• αγχώδεις διαταραχές (γενικευμένο άγχος, φοβίες, ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, κοινωνικό άγχος, άγχος υγείας)

• κατάθλιψη

• διπολική διαταραχή 

• αυτοτραυματισμός/ αυτοκτονικότητα και δυσκολία στη διαχείρηση συναισθημάτων και σχέσεων

• απώλεια και πένθος

• δυσκολίες καθημερινότητας (σχέσεις, εργασία, οικογενειακό περιβάλλον)

• ψυχολογικές δυσκολίες σε άτομα με νευροαναπτυξιακές διαταραχές 

• ψυχολογικές δυσκολίες που σχετίζονται με χρόνια προβλήματα υγείας κι αναπηρίες

• τικ

• δυσκολίες ύπνου

• διαταραχές πρόσληψης τροφής

• δυσκολίες σχετικές με την εικόνα του εαυτού

• δυσκολίες με αυτοεκτίμηση κι αυτοπεποίθηση

• θέματα ταυτότητας (πχ φύλο και σεξουαλικότητα)

• δυσκολίες που σχετίζονται με τραυματικές εμπειρίες

 

 

Ψυχοθεραπεία ενηλίκων ​​

 

Μία από τις βασικές κλινικές παρατηρήσεις στην οποία έχω οδηγηθεί στην ψυχοθεραπευτική μου δουλειά με ενήλικες είναι ότι οι περισσότεροι από εμάς δυσκολευόμαστε να συνειδητοποιήσουμε ότι η συμπεριφορά μας κινείται γύρω από συγκεκριμένα μοτίβα, τα οποία είναι μαζί μας συχνά από νεαρή ηλικία. Αυτοί οι τρόποι κατανόησης κι αντιμετώπισης της ζωής μπορεί να ήταν εξαιρετικά χρήσιμοι σε κάποιες περιπτώσεις για να καλύψουμε τις τότε ανάγκες μας αλλά για κάποιο λόγο πια σκοντάφτουμε όλο σε αυτούς. Δεν είναι πια αποτελεσματικοί.

 

Για παράδειγμα, ένα παιδί που μεγάλωσε με έναν γονέα που δεν είχε χώρο στη σκέψη και τη ζωή του για τις απαιτήσεις μικρού παιδιού, έμαθε να κερδίζει την προσοχή του κάνοντας τον εαυτό του ορατό με πολλή προσπαθεια (φωνές, κλάμματα).  Όταν πια μεγάλωσε, μπορεί αυτόματα να συνεχίζει αυτό τον τρόπο συμπεριφοράς και στις ενήλικες σχέσεις του. Αυτά τα άτομα μπορεί να δυσκολεύονται να διατηρήσουν ρομαντικές σχέσεις, να είναι συχνά σε σύγκρουση με φίλους και συγγενείς, να μην μπορούν να κρατήσουν θέσεις εργασίας.​

 

Στην κλινική μου πρακτική προσπαθώ να προσφέρω όλη μου την προσοχή για να μπορέσει ο θεραπευόμενος να καταλήξει στα δικά του συμπεράσματα, να θέσει στόχους και να δει τον εαυτό του πιο θετικά, αρχικά μέσα από τα δικά μου μάτια. Θεωρώ ότι ο ρόλος του ψυχοθεραπευτή συχνά μιμείται το ρόλο του 'αρκετά καλού γονέα' που αποδέχεται το άτομο ενώ ταυτόχρονα το προκαλεί για να εξελιχθεί.​ Η θεραπευτική σχέση που θα δημιουργήσουμε θα μας βοηθήσει να σκεφτούμε τον τρόπο που λειτουργείτε στις σημαντικές προσωπικές σας σχεσεις. Στη συνεδρία θα φέρνετε όποια θέματα θέλετε να συζητήσετε, είτε τα έχετε σκεφτεί από πριν, είτε ό,τι σας έρχεται στο μυαλό κατά τη διάρκεια της συνεδρίας. Θα δοκιμάσουμε στρατηγικές διαχείρισης συναισθημάτων που βασίζονται στο σώμα, όπως στρατηγικές αναπνοών και χαλάρωσης, και εναλλακτικούς τρόπους σκέψης κι ανάλυσης καταστάσεων που βοηθούν στην ανακούφιση των δύσκολων συμπτωμάτων (πχ άγχους, αρνητικών σκέψεων).

​

 

​